O'an

         

           Kelimeler dolandıkça, gözlerinde gözyaşları birikiyordu. O hala konuşuyordu, karşımdaki taburede. Biriken gözyaşları süzülmeye başlayınca,içindeki masumiyet akıyordu. O an bir sessizlik çöküyordu masaya. Çaresizlik bu olsa gerek,dokunamıyordu ellerim. Dudaklarımdan çıkacak kelimeler dilimi kesiyordu ve kanı içime akıyordu. Susuyordum, çaresizlikten.Hani kötü birşeyler olacağını sezeriz ya önceden, o karanlık masaya çökmüş, kötülük mesaiye kalmıştı günbatımında. Hafif bir rüzgar esiyor, elleri titriyor ve ciddileşiyordu bir an için. Işıklar altında gözü beni bile görmezken ben o'nun gözlerinde milyonlarca ışık görüyordum. O hiçbirşeyin farkında olmasada, ben herşeyin farkındaydım; o giderken.